.வணத்தில வெண்ணிலா
பெய்யுதே மழை கண்ணிலே
இதமாய் வருடிவிடும்...
தமிழச்செல்வன் அண்ணா....
வானம் அழுகிது
அழுது அழுது.....
தாயின் மனம் வாடி.......
புன்னகை தவழும்.....
சோகம் என்றாள்.....
நித்திய புன்னகை
முன் உரை
